Pozdrawiam Was bardzo!

          Czeeść.
Dziś chyba złamię swoją złotą zasadę, że jeśli nie mam nic do powiedzenia, to po prostu się nie odzywam. Bo na pewno obejdzie się bez przemyśleń, ale po prostu mam ochotę do Was napisać. Do Ciebie. Tak. To chyba efekt nudy, bo w tegoroczne wakacje postanowiłam bardzo wrzucić na luz i zmieniłam diametralnie sposób spędzania czasu... Otóż do tej pory zawsze te dwa letnie miesiące miałam wypełnione po brzegi różnymi wyjazdami, po części rekreacyjnymi, a po części treningowymi (tanecznymi). I zawsze było cudownie, magicznie, nieprawdopodobnie. Ale tym razem postanowiłam, że będzie... leniwie. I cieszę się, rozkoszuję się każdą minutą spędzoną bezmyślnie przed tv, komputerem lub książką. Ale czegoś mi brakuje. Chociaż nic dziwnego, mnie zawsze czegoś brakuje. A to we mnie, a to w życiu, a to u innych. Za dużo wymagam od wszystkiego co wokół. Jestem narażona na ciągłe rozczarowania, ale za to życie często mnie zaskakuje. A wtedy jestem najszczęśliwsza na świecie. :)
        Chcę Wam pokazać coś, co zmieniło bieg dzisiejszego dnia. Otworzyło jakąś furtkę we mnie, która była zamknięta. Taniec to moim zdaniem najpiękniejsza sztuka świata. Niezwykle subtelna i wyrazista zarazem. Łączy w sobie wszystkie dziedziny artyzmu, jest kwintesencją tego, bez czego "ŚWIAT" byłby smutnym westchnieniem. Jest pięknem samym w sobie.
Ten filmik wypełnił we mnie jakąś lukę. Wzruszył mnie i poruszył. Przez te 2,5 minuty czułam się szczęśliwa. Dajcie się wzruszyć i zobaczcie :)
SANDRA & BETA | FNF

Właściwie to dziś chciałam się podzielić z Wami tylko tym. A właściwie AŻ tym.

Podrzuciłabym jakąś nutkę, ale nic nowego mi w duszy nie gra...

Zapraszam wszystkich i każdego z osobna do lajkowania i share'owania strony na fb :)

Wszelkie pytania/zażalenia/propozycje/prośby/sugestie mile widziane :)
Inspirujcie mnie,
obiecuje odwdzięczyć się najlepiej jak potrafię.
Pozdrawiam Was bardzo,

K.